Badania naukowe dotyczące lasów Miyawaki

Lasy Miyawaki, opracowane przez japońskiego ekologa Akirę Miyawaki, to metoda zalesiania, która polega na sadzeniu rodzimych gatunków roślin w gęsty sposób, aby symulować naturalne warunki lasu.

Metoda jest bardzo innowacyjna, niemniej coraz bardziej popularna. Twórcy lasów kieszonkowych (inaczej – Tiny Forest) działają niezależnie, zrzeszają się lokalnie lub współpracują z jedną z najlepszych organizacji Forest Maker-ów zakładających bioróżnorodne lasy na całym świecie, czyli szwajcarskim SUGi.

Czy lasy Miyawaki to tylko moda, która zachwyca eko aktywistów z całego świata, czy realne narzędzie, które może podnieść dobrostan dla naszej planety? Zebraliśmy badania i artykuły naukowe dotyczące tej metody:

1. Wzrost i efektywność lasów Miyawaki

Badania przeprowadzone na trzech różnych stanowiskach wykazały, że metoda Miyawaki sprzyja szybkiemu wzrostowi wybranych gatunków roślin. Wyniki te potwierdzają, że gęste sadzenie oraz odpowiednie przygotowanie gleby mogą przyspieszyć proces tworzenia się lasu.

Źródło – Kavagana G. B. w 2023 przez Research Gate

2. Zastosowanie metody Miyawaki w różnych kontekstach geograficznych

Metoda Miyawaki została zastosowana w różnych częściach świata, w tym w Japonii, Indiach, Jordanii i Brazylii. Chociaż metoda ta cieszy się dużą popularnością, niektórzy specjaliści ds. rekultywacji ekologicznej kwestionują jej skuteczność w różnych ekosystemach, zwłaszcza w kontekście różnorodnych warunków ekologicznych Indii.

Źródło – Annelise Giseburt w 2023 przez Mongabay

3. Badania nad „Tiny Forests”

Earthwatch Europe prowadzi badania nad tzw. „Tiny Forests”, które są małymi lasami miejskimi zakładanymi metodą Miyawaki. Badania te obejmują monitorowanie wpływu tych lasów na bioróżnorodność, magazynowanie węgla, komfort termiczny, zarządzanie powodziami oraz korzyści społeczne. W projekcie uczestniczą naukowcy z różnych krajów, co pozwala na porównanie wyników i opracowanie najlepszych praktyk.

Źródło –ogólny artykuł informacyjny na Earth Watch

4. Skuteczność metody Miyawaki w programach rekultywacji lasów śródziemnomorskich

Badania przeprowadzone przez Uniwersytet w Tuskanii wykazały, że metoda Miyawaki może być skuteczna w rekultywacji lasów śródziemnomorskich, mimo że te regiony charakteryzują się letnią suszą i ryzykiem pustynnienia. Wyniki po 2 i 11 latach od posadzenia były pozytywne, a nowa roślinność była w stanie rozwijać się bez dalszego wsparcia operacyjnego.

Źródło – Schirone, B. w 2011 przez Nature Based Solutions Initiative

5. Analiza techniki zalesiania Miyawaki

Naukowcy i praktycy przeanalizowali i opisali szczegółowo techniki zalesiania Miyawaki, obejmujące kroki takie jak analiza terenu, wybór rodzimych gatunków, przygotowanie gleby, oraz zasady sadzenia i pielęgnacji roślin. Badania podkreślają znaczenie różnorodności gatunkowej i gęstego sadzenia dla sukcesu ekosystemu.

Źródła – Alka Parikh w 2023 przez Research Gate oraz Oliwia z One More Tree Fundation w 2024

6. Korzyści ekologiczne i społeczne lasów Miyawaki

Lasy Miyawaki przyczyniają się do magazynowania węgla, regulacji opadów, naturalnego oczyszczania wody oraz poprawy zdrowia ekosystemów. Metoda ta promuje również współpracę między mieszkańcami, naukowcami i organizacjami rządowymi, co może prowadzić do większej świadomości ekologicznej i zaangażowania społecznego.

Źródło – Sneham Pandey w 2021 przez Planet Rescue 101

Jakie są wnioski?

Metoda Miyawaki jest innowacyjnym podejściem do zalesiania, które może przyspieszyć proces tworzenia się lasów i poprawić bioróżnorodność. Chociaż metoda ta ma swoje ograniczenia i wymaga dostosowania do lokalnych warunków ekologicznych, badania zdecydowanie potwierdzają jej potencjał w różnych kontekstach geograficznych i klimatycznych.

Inne ciekawe źródła które warto sprawdzić:

Simiran K. Gill w 2024 przez Uniwersytet Alberta

Deepalakshmi S and Umadevi U w 2023 przez JETIR

SUGi – materiał wideo z 2023 przez Youtube

Artykuł ogólny w 2024 przez Rewild Academy

Guo X. F. w 2018 przez południowochiński Uniwersytet Rolniczy